In de ochtend voordat we Zakopane verlieten en naar Slowakije reden, bezochten we eerst de ‘Wielka Krokiew’, de grootste schansspringheuvel in Zakopane en gingen naar het centrum om een foto te maken van het ‘Zakopane Sign’ dat in het park staat. In het centrum staan een paar marktkraampjes die traditioneel eten verkopen en wij waren er wel nieuwsgierig naar. Ruben dacht dat het gebakken deeg was met een soort vulling. Wij hebben er één gekocht en het blijkt een rolletje gerookte kaas te zijn, blij dat hij hem lekker vindt!
We verlieten Zakopane nadat we enkele foto’s hadden gemaakt van Henry met het Tatragebergte op de achtergrond. Vlak voordat we Polen verlieten, hebben we de laatste Zloty bij het benzinestation uitgegeven, zonder te beseffen dat het gas in Slowakije duurder is en beter de hele tank had kunnen vullen.
Levoca
Vandaag, een zondag, bezoeken we de stad Levoca. Dat hebben we gedaan, maar we wisten niet dat het een zondag is, dus het grootste deel van de stad is gesloten.
We wilden de Sint-Jacobsbasiliek in het centrum van de stad betreden, maar op dat moment kwam er een man naar ons toe die zei dat we een vergoeding moesten betalen en ging met hem mee. Het lijkt erop dat de man ook de gids is, maar geen Engels spreekt en ons een stukje papier in het Engels heeft gegeven zodat we zelf een kijkje konden nemen.
Omdat hier niet veel te doen is en het al 16.00 uur is zijn we vanuit Levoca vertrokken om naar de camping te gaan vlak naast de ingang van het ‘Narodny park Slovensy raj’ (Nationaal Park Slowaaks Paradijs)
Narodny park Slovensy raj
Ja, het is echt het Slowaakse paradijs om in dit gebied te wandelen. De wandelmogelijkheden lijken eindeloos, maar een van de meest populaire routes is de “Sucha Bela”. Voor het betreden van het park betaal je een entreeprijs van €1,50.
Het grootste deel van de wandeling loop je door de rivier zelf en moet je van rots naar rots huppelen, andere delen hebben houten loopplanken, houten ladders of stalen ladders. De route is behoorlijk uitdagend, maar ook toegankelijk voor niet-ervaren wandelaars. De Sucha Bela op zichzelf is een eenrichtingsroute, maar er zijn meerdere opties om je wandeling uit te breiden en een extra pad toe te voegen om er een lus van te maken naar je startpunt.
Wanneer je een kijkje neemt op de Alltrail App vind je nog veel meer routes in de omgeving
Kosice
We laten het Slowaakse paradijs achter ons en gaan richting de stad Kosice. Onderweg passeren we de Spissky Hrad (Spiš-kasteel) en maken hier een korte stop om een kijkje te nemen. We zien dat het meer een ruïne dan een kasteel is, maar willen het graag zien en betalen de gereduceerde entreeprijs, omdat het bovenste gedeelte niet te zien is. Het bovenste gedeelte is gesloten vanwege restauratiewerkzaamheden.
Toen we de stad Kosice binnenkwamen was het al donker (17:30) en vonden een parkeerplaats om Henry te parkeren net buiten het centrum. We wilden de stad nu niet zien, maar wilden wat eten halen en een restaurant gevonden behoorlijk snel. We vonden het Italiaanse restaurant Zvon waar de prijzen laag waren, dus we hadden niet verwacht zo’n goede pizza te krijgen. De pizza’s waren iets minder dan €7,- per stuk.
Na ons diner gingen we naar de camping van Hotel & Restaurant Resort Barca dat we net buiten Kosice vonden.
De volgende dag gingen we terug naar het stadscentrum en liepen wat rond in de stad om wat streetart te vinden, bezochten de kerk en kerktoren met uitzicht over de stad, keken naar een prachtig oud paleis en ’s avonds vingen we een glimp op van de fontein .
Er zijn een paar plekken met streetart in Kosice die je kunt vinden met Google. Maar een van de door ons uitgekozen plekken lijkt niet meer te bestaan. Het gebouw is opnieuw wit geschilderd.
In het centrum vonden we het Jakab’s Palace, een opvallend gebouw aan de rand van het centrum gebouwd in 1899.
‘S Avonds kwamen we net het restaurant / brouwerij ‘Hostinec’ uit, waarvan ze beweren dat het het oudste restaurant van Slowakije is, en hoorden we muziek. Er staat een fontein die ze ‘De zingende fontein’ noemen, maar vanwege restauratie staat er momenteel helaas een hek omheen. Maar we hebben toch een plekje kunnen vinden om een filmpje te maken.
Domica cave
Dit bezoek aan de Domica-grot is onze laatste stop in Slowakije. Bij het kopen van het kaartje aan de balie is het alleen mogelijk om contant te betalen en na betaling kregen we te horen dat de gids alleen Slowaaks spreekt en kregen we een papiertje met de Engelse tekst.
Terwijl we in de grot waren, was de gids niet erg bereid om op ons te wachten en deed hij de lichten uit terwijl we nog wat foto’s maakten, net als de anderen.
