Op 5 december is het al 19:15 als we bij de grensovergang met Turkije aankomen.
De grensovergang verliep zonder problemen, maar Henry moest wel eerst door de X-ray machine. Daar kwam hij zonder problemen doorheen en mochten we door rijden waarna we rond 20:15 de grensovergang hebben gepasseerd en we besluiten ’s avonds nog door te rijden tot aan Istanbul waar we rond 24:00 uur aankomen in het centrum.
We parkeren op een parkeerplaats waar we ook kunnen slapen en lopen naar het centrum aangezien we nog wat willen eten en lopen nog wat door de stad. Rond 3:30 is het dan echt wel tijd om terug te lopen en te gaan slapen.
Sightseeing Istanbul
Na het ontbijt lopen we als eerste naar het uiterste puntje van Istanbul. Met de Bosphorus er tussen kijk je vanuit hier naar Azië. Het grootste deel van Turkije ligt eigenlijk op het Aziatische contingent.
Vanaf hier lopen we naar het oudste stadspark van Istanbul, ‘Gülhane’ waar het Topkapi paleis kan bezoeken. Zelf hebben we dit paleis niet bezocht aangezien het best prijzig is en we dan heel veel tijd kwijt zouden zijn.
Hagia Sophia
Vanuit het park loop je gelijk in de richting van de Hagia Sophia Grand Mosque, welke tussen het jaar 532 en 537 gebouwd is als Orthodoxe kerk. Na het vallen van het Ottomaanse rijk in 1453 is het een moskee geworden waarna de minaretten zijn gebouwd. Tot 1935 was het in gebruik als moskee waarna het te bezichtigen was als een museum. In 2020 hebben ze Hagia Sophia weer in gebruik genomen als een moskee. Vanwege de lange en bijzondere geschiedenis van dit gebouw is deze opgenomen in de UNESCO wereld erfgoedlijst.
Blue Mosque
De blauwe moskee, met de officiële naam Sultan Ahmed Moskee, is de meest bekende moskee in Istanbul. Deze is te zien vanaf de Haga Sophia moskee en valt op vanwege zijn bijbehorende 6 minaretten.
De binnenkant van de moskee is zeer indrukwekkend bekleed met voornamelijk blauw gekeurde tegels motieven waaraan de moskee zijn bijnaam heeft te danken.
De moskee is gebouwd in opdracht van Sultan Ahmed I welke startte in 1609. Tegens de tijd dat de bouw klaar was in 1617, was de sultan naar alle waarschijnlijkheid al overleden.
We wandelen verder door Istanbul om indrukken te krijgen van deze stad en zijn bewoners. Vissers langs de kade en op de Galata brug maakt de stad levendig. Er word veel gevangen en de vangst kan je kopen bij enkele van de vissers en anderen zullen de vangst meenemen naar huis vermoeden we. Een thee verkoper zit op de kade naast zijn hout gestookte thee warmer.
Inmiddels krijgen wij trek in koffie en vinden het ‘New Balat café’ waar we kennis maken met de turkse koffie en baklava. Natuurlijk kennen we dit al, maar eenmaal hier in Turkije kan je dit niet overslaan.
Hierna is het tijd om door de ‘spice bazaar’ te lopen en de naastgelegen ‘Nieuwe moskee’ te bezoeken.
Nieuwe Moskee
De Nieuwe Moskee of ‘New Valide Sultan Mosque’ staat in het verlengde van de Galata brug.
Vooral in de avond is de moskee erg mooi uitgelicht.
De volgende dag trekken we nog even de kleurrijke wijk ‘Balat’ in. Hier vind je straten met historische houten huizen en vrolijk gekleurde straten.
Na een koffie in ‘Balatte Gelato’ waar de houtkachel in het midden van de zaak heerlijk stond te branden hebben we Istanbul verlaten.
We verlaten de stad via de Fatih Sultan Mehmet brug verder richting het oosten, wat betekend dat we met het oversteken van de Bosphorus in Azië zijn aangekomen.
Sagalossos
De meesten die op vakantie gaan naar Turkije hebben weleens gehoord van Efeze, Een bekende oude archeologische stad redelijk dichtbij de kust. Wij hebben ervoor gekozen naar het minder bekende Sagalossos te gaan. Nadat we in Istanbul nog even langs de LEGO Store zijn rijden we de ruim 600 km in één keer door zodat we in de avond rond 20:00 op de parkeerplaats aankomen.
De volgende ochtend bezoeken we Sagalossos waar we, op 2 andere bezoekers na, alleen waren. Heel gek is het niet dat er niet veel bezoekers zijn aangezien het regent, maar onder een paraplu is het goed te doen.
De stad floreerde in de 2e eeuw v.Chr., maar het verval van de stad begon toen er in de 5e eeuw een groot deel werd verwoest door een aardbeving.
Je vind er nog een aantal goed bewaard gebleven en gerestaureerde overblijfselen zoals de fontein op het plein, tombes en het theater dat deels nog overeind staat.
Tuz Gölü meer
Dit is een groot zout meer, waar ook zout gewonnen word voor consumptie. Helaas zijn we net op tijd bij het meer om dit bij dacht licht te kunnen aanschouwen aangezien het op bepaalde momenten erg roze van kleur schijnt te zijn. Door het meer loopt een weg welke wij willen nemen. Door de regenval afgelopen dagen is deze erg modderig en doen we dus voorzichtig aan en proberen de modder zoveel mogelijk te ontwijken. De planning was om in het midden van deze weg te blijven slapen en te ontwaken in het midden van het meer. Door het slechte weer en de modderige weg hebben we besloten door te rijden.
Cappadocië
Wanneer je een reis maakt door Turkije mag je Cappadocië natuurlijk niet overslaan. Dit gebied met de bekendste plaats Göreme zit vol met spectaculaire door de natuur gevormde pilaren, zuilen en torens. Vanaf de prehistorie worden deze structuren uitgehakt en omgebouwd tot woningen. Tegenwoordig vind je veel restaurants en B&B’s in deze oude woningen terug.
Dit gebied staat ook bekend dat je er luchtballon vaarten kan boeken en dan over dit mooie gebied vliegt. Helaas voor ons, is er in de 3 dagen dat we er zijn geen enkele luchtballon te bekennen aangezien het hier te slecht weer voor is.
Natuurlijk bekijken we wel enkele mooie plekken en klimmen we enkele van de verlaten woningen binnen.
Ook ontmoeten we hier in een restaurant Arash. Hij werkt in het restaurant en als we hem vertellen dat we onderweg zijn naar Iran verteld hij dat hij daar vandaan komt en tegenwoordig in Cappadocië woont. Hij vraagt ons te laten weten wanneer we in de buurt van zijn broer en vader hun woonplaats zijn en dat wij daar meer dan welkom zullen zijn. We beloven hem dat we het hem zullen laten weten als dat ook bij ons in de planning gaat passen.
Nemrut Dagi
Na het verlaten van Cappadocië rijden we naar Nemrut Dagi, de hoogste berg van Mesopotamië (2150 meter). Dit is de eerste echte berg die we oprijden met Henry tijdens onze reis en dat is dan best wel even spannend hoe dat gaat, maar dit gaat als een zonnetje. Althans, de zon is ver te zoeken en hoe hoger we komen, hoe meer sneeuw we tegenkomen. Het is echter al donker geworden en vinden een parkeerplaats waar we kunnen staan.
De volgende ochtend rijden we het laatste stukje de berg op en gelukkig kunnen we een heel eind door rijden, maar stoppen op een gegeven moment toch maar, voordat we straks door een te dik pak sneeuw moeten rijden en wellicht niet meer weg komen.
Vanaf hier lopen we nog een klein stukje de berg op naar de ingang. Hier is niemand te vinden en kunnen gewoon doorlopen. Natuurlijk moet je dit eigenlijk bekijken als er geen sneeuw ligt aangezien je dan veel meer kan zien van de gigantische beelden waar geen hoofd meer op zit. De hoofden staan op de grond om de grafheuvel, waar koning Atiochus Theos van Kommagene begraven ligt.
Na het lopen van een rondje om de grafheuvel is er verder niet veel meer te zien en gaan we weer met Henry van de berg af en zetten we koers naar Erzurum.
Erzurum
Dit is één van de meest oostelijke grote steden van Turkije en hier moeten wij ons Visum ophalen voor Iran. Wij hebben ons visum aangevraagd via een tour agency, omdat we vernomen hebben dat de meeste e-visa aanvragen via het Iraanse systeem geweigerd worden. Ons visum is dus al goedgekeurd, maar moeten nog het officiële visum ophalen en betalen hier in Erzurum bij het Iraanse consulaat. Het is een procedure die niet te lang hoeft te duren. We moeten alleen nog even €50,- p.p. afrekenen. Hiervoor krijg je een formuliertje mee en moet je buiten het consulaat naar een betaal kantoortje. Deze was echter even dicht en het telefoonnummer wat er hing was niet bereikbaar. We hebben dus zeker een uur moeten wachten en konden toen eindelijk betalen.
Verder hebben we in Erzerum nog een was gedaan en hebben we voor de eerste keer de motorolie van Henry laten vervangen aangezien we al meer dan 10.000 km hebben gereden. Hierna zijn we richting de Iraanse grens gereden.
