Tijdens onze lange rit naar de eerste kennismaking met Oman, via de langste rechte weg ter wereld, begint Henry een hoop herrie te maken en klinkt het alsof hij wil gaan opstijgen. Onder de motorkap is niks te zien en besluiten we gewoon door te rijden, want veel kunnen we langs deze weg niet doen.
Na de grens rijden we direct door naar Ibri, een kleine plaats waar we eerst een sim kaart kopen en daarna opzoek gaan naar een garage. Bij de eerste garage die er goed uit ziet zijn ze opzoek gegaan naar waar het hoge geluid vandaan komt, maar hebben ze niks kunnen vinden. Daarna rijden we wat rond op een plek met wat kleinere simpele garages en stoppen we gewoon bij een willekeurige. Nadat de monteur even heeft gekeken onder de motorkap, zegt hij het probleem te hebben gevonden, maar vraagt ons de volgende ochtend vroeg terug te komen aangezien het al 19:00 uur is. Wij besluiten ergens wat te gaan eten en niet te ver te rijden voor een slaapplaats zodat we de volgende ochtend om 08:00 weer bij de garage zijn.
In de tussentijd dat Henry wordt gerepareerd lopen wij even over een markt met verse producten. Wanneer we terugkomen zijn ze nog druk bezig. Het blijkt dat de lagers van een poelie zijn versleten. Viavia hebben ze een poelie gevonden waar dezelfde maar lagers in zitten en deze zijn ze over aan het zetten in onze originele poelie. Uiteindelijk is alles gelukt en kunnen we weer met een gerust hart verder. (Helaas zal pas veel later blijken dat er bij deze garage vermoedelijk een foutje is gemaakt dat ons duur komt te staan.)
Nieuwe ontmoetingen
Na de garage vertrekken we richting Fort Bahla. Een immens groot fort dart herbouwd is op de originele fundamenten. Nadat we het fort hebben bezocht rijden we verder naar Nizwa. Onderweg krijgen we ineens trek in een lekker ijsje en stoppen bij een kleine supermarkt. Hier worden we aangesproken of wij de ‘Traveling Scouts’ zijn en komen zo in contact met Miral, zij komt uit de UAE en is hier met de organisatie wander.ae waar zij deel van uit maakt. Ze nodigt ons uit om vanavond naar hun ontmoetingsplek te komen voor een gezellige avond bij het kampvuur.
We rijden door naar Nizwa, waar we de lokale (maar toeristische) Souq bezoeken. Wanneer we willen vertrekken is het erg druk op de parkeerplaats en door de chaos en kleine ruimte maakt Ruben een foutje en maakt een te krappe bocht waardoor we tegen een klein ijzeren paaltje aan zitten. Deze blijft hangen achter een deurscharnier en slaat een grote deuk in Henry en bladdert de verf er vanaf.
Nadat we in Nizwa zijn geweest rijden we naar de plek die we per Instagram hebben doorgekregen van Miral. Daar aangekomen ontmoeten we allemaal aardige mensen, eten we ons eten rond het kampvuur en vertellen we ons verhaal van de reis tot nu toe.
De dag erna worden we meegenomen op een soort Geo-Cache. Er zijn 3 coördinaten uitgedeeld waar je langs kan rijden in de omgeving. Eén ervan is Jebal Akhdar, een vrijwel verlaten dorp welke tegen een berg aan is gebouwd in een valei.
We zijn meegenomen door Hamed, hij komt wel uit Oman en heeft een bedrijf in outdoor activiteiten. Hij neemt ons mee naar een plek waar fossielafdrukken van vissen in stenen te zien zijn en neemt ons mee uit lunchen naar een Omaans restaurant voor een rijst met kip gerecht.
Met Henry naar de garage
De volgende dag nemen we weer afscheid en vertrekken we bijtijds richting Muscat. Als het goed is komt vandaag een pakket aan bij de FedEx met onderdelen voor Henry die we in Amerika hebben besteld. Bij twee garages hebben ze inmiddels gezegd dat de fuseekogels vervangen moeten worden. Dus uit voorzorg deze besteld zodat we deze kunnen laten vervangen bij een garage waarvan we het adres hebben gekregen van Hamed.
Onderweg doen we nog een stop bij het plaatsje Bait Baityn. Dit plaatsje staat bekend om zijn terrassen die gebouwd zijn om gewassen te verbouwen en het water uit een bron via een aangelegd waterstelsel naar de terrassen geleid word.
Eenmaal aangekomen bij de FedEx blijkt ons pakketje nog niet te zijn aangekomen en besluiten wel naar de garage te rijden aangezien we onderweg hebben gemerkt dat henry wat aan het tegenstribbelen is.
Bij de garage doen ze eerst wat checks vanwege de motorproblemen en spreken we af de volgende ochtend vroeg terug komen.
We mogen met een auto van de garage naar de FedEx om het pakketje te halen. Hier aangekomen blijkt dat ze dicht zijn. Door de harde regen die er heel even is geweest is er een nationale vrije dag afgekondigd om problemen in het verkeer wegens eventuele overstromingen te voorkomen. Dus we konden weer terug en hebben bijna de hele dag rondgelopen om onderdelen te vinden voor Henry.
Aangezien alle remmen en remschijven zijn verwijderd kunnen we niet rijden en slapen in Henry en reserveren we ergens met tegenzin een hotelkamer.
Het deel van het verhaal van de garage in Oman kan je lezen op onze pagina met alle problemen die we met Henry hadden.
We willen verder
maar Henry kan het nog niet aan.
De volgende dag kunnen we weer met een geleende auto naar de FedEx en kunnen we eindelijk het pakketje ophalen.
Ondertussen is wel gebleken dat we nog meer onderdelen nodig hebben die we niet kunnen krijgen in Oman en besluiten deze te bestellen in Amerika. Helaas gaat dat veel geld kosten aangezien het gaat om zware remschijven. We regelen dat de garage in de tussentijd alle onderdelen die ze hadden verwijderd weer terug plaatsen zodat we in ieder geval kunnen rijden.
Die dag rijden we naar een parkeerplaats aan de kust in Seeb, waar we eerder hebben gestaan. Ruben gaat de schade aan Henry bijwerken zodat er een beschermende verflaag op zit, Mathilde gaat een cake bakken in de Omnia Oven die we mee hebben.
Aangezien we slechts twee weken hebben gepland voor Oman hebben we iets moeten verzinnen om hier wel iets te zien dan alleen een garage. In de tussentijd dat we wachten op meer onderdelen uit Amerika hebben we Henry voorzichtig naar het vliegveld gereden en hebben we hier een auto gehuurd voor 3 dagen.
Daarover meer in de volgende blog.
